Gelegenheidsmodellen fotograferen; overal modellen
Misschien had ik het portretfotografie moeten noemen
maar dat dekt niet helemaal de lading. Onder gelegenheidsmodellen versta ik
mensen die je bij gelegenheid kunt portretteren. Dat kan op straat zijn, op je
werk, op vakantie, op reis, bedenk het maar. Vrouwen poseren wat makkelijker dan
mannen heb ik het gevoel maar corrigeer me als die stelling niet opgaat. Ik heb
een flinke database met portretfoto's maar voor deze gelegenheid heb ik voor
vrouwelijk schoon gekozen.
Voor een gelegenheidsportretfoto krijg je doorgaans niet veel tijd. Als de stemming erin zit en de persoon in kwestie wil wel 'even op de foto' dan moet je ervoor zorgen dat je camera 'ready to shoot' is. Wanneer je nog moet klungelen met settings of van lens verwisselen is je model al verveelt en de spanning weg. En daar gaat het nou juist om: Dat korte moment van spontaniteit, levendigheid en interactie tussen jou en je model. Vanzelfsprekend hoort daar ook een beetje regie bij
Alle maten en soorten
Portretfoto's komen in alle maten en soorten voor; als head of full body shot of in een bepaalde omgeving. Het moet vooral iets vertellen over de persoon in kwestie. Dat kan erg divers zijn: Je kunt denken aan een serie over verschillende beroepen, mensen in hun interieurs of juist een volkomen neutrale achtergond. Met deze foto's heb ik getracht om het gelegenheidsmodel zo karakteristiek mogelijk weer te geven en iets te vertellen over haar persoonlijkheid.
Juiste camera settings
Even in het kort iets over de portretten. In de eerste plaats was niets gepland. Ik heb in alle gevallen mijn camera ter hand genomen en in luttelijke seconden een serie shots gemaakt. Ik was enigzins voorbereid en mijn camera settings waren gereed met de juiste lens erop. De foto's zijn gemaakt met de Canon EF 135mm f/2.0 L en Canon EF 200mm f/2.8 L. Bij voorkeur gebruik ik een groot diafragma om het bokeh te laten spreken waardoor er een prettige achtergronddistractie ontstaat.
Ook activeer ik het centrale autofocus punt om de scherpte daar te leggen waar ik het wil. Via de camerainstellingen kun je de joystick zodanig activeren dat je met een duimdruk dit autofocus punt kiest. De ISO instellingen hangen natuurlijk helemaal af van de lichtomstandigheden. Gezien de vernoemde lenzen geen stabilisatie (IS) hebben moet ik rekening houden met redelijk snelle sluitertijden. Als vuistregel het equivalent van de brandpuntaftstand, dus boven 1/150 seconde.
Even iets over mijn (gelegenheids)modellen
De eerste foto is Michelle Lang, een Amerikaanse actrice die in China was voor opnames van de TV serie The Legend of Bruce Lee. Tijdens de shootings in Shunde (zuid China) vond ik haar bereid om tijdens een break even te poseren. Michelle is een levendige, spontane persoonlijkheid met erg sprekende ogen. De achtergond is het gebouw waar werd gefilmd en de late middagzon zorgde voor een mooie warme belichting. Dit is het beste shot een serie van vier RAW's.
De tweede foto is mijn vrouw Sonia, gefotografeerd tijdens onze vakantie in Amsterdam. Doorgaans vind ze poseren maar niks maar tijdens een grachtenwandeling heb ik deze foto van haar gemaakt. Sonia is een amabile persoonlijkheid die zichzelf niet fotogeniek vindt. Het hoedje had ze speciaal voor de vakantie gekocht als bescherming tegen de zon. In tegenstelling tot Westerse vrouwen willen Chinese graag een blanke huid behouden want teveel zon is schadelijk.
Foto drie is de Russische Ana Vuaina die in Xi'an studeert. Tijdens de shooting van een promotiefilm voor de provincie Shanxi waar ze een bescheiden rol in had heb ik haar in de riskja gefotografeert. Ana is een enigzins verlegen, introvert meisje. Om de foto zo ongedwongen mogelijk te houden heb ik haar met de EF 200mm f/2.8L gefotografeerd. De entourage met de riskja op de stadsmuur van Xi'an was een perfect setting. Haar traditionele kleding maakt het plaatje compleet.
De laatste foto is mijn dochter Cloe. Ze vindt het maar niks om gekiekt te worden en doet dat meestal af met 'Uhhh we gaan nou niet fotograferen he'. Maar tijdens een mooie zomermiddag bij mijn moeder in de tuin heb ik even snel een paar foto's genomen. Ook hier luttele seconden. Cloe is een beetje introvert maar heeft een geweldig gevoel voor humor. Ze heeft zo haar nukken maar het is een schat van een meid. Net als Michelle Lang (foto 1) heeft ze ook van die sprekende ogen.
Modellen te kust en te keur
Naast personen die ik van nabij ken ben ik gewend overal waar ik kom mensen te fotograferen. In China is dat gelukkig nog wat makkelijker dan in Nederland. Vaak vinden ze het zelfs leuk om gekiekt te worden. Je vindt er vooral op het platteland nog veel authentieke, fotogenieke mensen. Doorgaans maak ik even een praatje en daarna een paar shots die ik ze meteen laat zien. Ze zijn dan aangenaam verrast en het ijs is gebroken zodat je 'echte' foto's kunt maken.
Model release
Let wel, de foto's behoren louter tot mijn prive archief en worden nimmer voor enig commercieel doel gebruikt. Zou je dat willen dan is een model release vereist en dient het model in kwestie ook een billijke vergoeding te ontvangen. Maar ja, ik zie me al in de zuidelijke Chinese Provincie Yunnan minoriteiten fotograferen met model release formulieren in mijn fototas. Die mensen krijgen letterlijk de schrik van hun leven. Dat heb ik dus maar wijselijk achterwege gelaten.
De kneep
Waar zit hem nou de keep van goede portretfotografie? Wel, in de eerste plaats moet je niet bang zijn om mensen te benaderen of te fotograferen. Het werkt als een spiegel: Ben jij enthousiast en goed gemutst dan werkt dat aanstekelijk en zijn zij het ook. Een beetje regie is belangrijk en daarnaast moet je snel kunnen improviseren. Zoek een goed achtergrondje en kijk waar het licht vandaan komt. En verder natuurlijk een geschikte lens en de juiste camera settings.
Maar even goed kun je in de studio het licht perfect uitbalanceren en heb je alle tijd om een serie te maken. Ondanks dat dit vaak prachtige portretten oplevert missen ze de spontaniteit van een paar rake gelegenheidshots. Ik zou zeggen, ga met deze stof lekker aan de slag en ik zie graag wat eruit komt rollen. Ennuuhhhh, mooie meisjes genoeg in Nederland..
Voor een gelegenheidsportretfoto krijg je doorgaans niet veel tijd. Als de stemming erin zit en de persoon in kwestie wil wel 'even op de foto' dan moet je ervoor zorgen dat je camera 'ready to shoot' is. Wanneer je nog moet klungelen met settings of van lens verwisselen is je model al verveelt en de spanning weg. En daar gaat het nou juist om: Dat korte moment van spontaniteit, levendigheid en interactie tussen jou en je model. Vanzelfsprekend hoort daar ook een beetje regie bij
Alle maten en soorten
Portretfoto's komen in alle maten en soorten voor; als head of full body shot of in een bepaalde omgeving. Het moet vooral iets vertellen over de persoon in kwestie. Dat kan erg divers zijn: Je kunt denken aan een serie over verschillende beroepen, mensen in hun interieurs of juist een volkomen neutrale achtergond. Met deze foto's heb ik getracht om het gelegenheidsmodel zo karakteristiek mogelijk weer te geven en iets te vertellen over haar persoonlijkheid.
Juiste camera settings
Even in het kort iets over de portretten. In de eerste plaats was niets gepland. Ik heb in alle gevallen mijn camera ter hand genomen en in luttelijke seconden een serie shots gemaakt. Ik was enigzins voorbereid en mijn camera settings waren gereed met de juiste lens erop. De foto's zijn gemaakt met de Canon EF 135mm f/2.0 L en Canon EF 200mm f/2.8 L. Bij voorkeur gebruik ik een groot diafragma om het bokeh te laten spreken waardoor er een prettige achtergronddistractie ontstaat.
Ook activeer ik het centrale autofocus punt om de scherpte daar te leggen waar ik het wil. Via de camerainstellingen kun je de joystick zodanig activeren dat je met een duimdruk dit autofocus punt kiest. De ISO instellingen hangen natuurlijk helemaal af van de lichtomstandigheden. Gezien de vernoemde lenzen geen stabilisatie (IS) hebben moet ik rekening houden met redelijk snelle sluitertijden. Als vuistregel het equivalent van de brandpuntaftstand, dus boven 1/150 seconde.
Even iets over mijn (gelegenheids)modellen
De eerste foto is Michelle Lang, een Amerikaanse actrice die in China was voor opnames van de TV serie The Legend of Bruce Lee. Tijdens de shootings in Shunde (zuid China) vond ik haar bereid om tijdens een break even te poseren. Michelle is een levendige, spontane persoonlijkheid met erg sprekende ogen. De achtergond is het gebouw waar werd gefilmd en de late middagzon zorgde voor een mooie warme belichting. Dit is het beste shot een serie van vier RAW's.
De tweede foto is mijn vrouw Sonia, gefotografeerd tijdens onze vakantie in Amsterdam. Doorgaans vind ze poseren maar niks maar tijdens een grachtenwandeling heb ik deze foto van haar gemaakt. Sonia is een amabile persoonlijkheid die zichzelf niet fotogeniek vindt. Het hoedje had ze speciaal voor de vakantie gekocht als bescherming tegen de zon. In tegenstelling tot Westerse vrouwen willen Chinese graag een blanke huid behouden want teveel zon is schadelijk.
Foto drie is de Russische Ana Vuaina die in Xi'an studeert. Tijdens de shooting van een promotiefilm voor de provincie Shanxi waar ze een bescheiden rol in had heb ik haar in de riskja gefotografeert. Ana is een enigzins verlegen, introvert meisje. Om de foto zo ongedwongen mogelijk te houden heb ik haar met de EF 200mm f/2.8L gefotografeerd. De entourage met de riskja op de stadsmuur van Xi'an was een perfect setting. Haar traditionele kleding maakt het plaatje compleet.
De laatste foto is mijn dochter Cloe. Ze vindt het maar niks om gekiekt te worden en doet dat meestal af met 'Uhhh we gaan nou niet fotograferen he'. Maar tijdens een mooie zomermiddag bij mijn moeder in de tuin heb ik even snel een paar foto's genomen. Ook hier luttele seconden. Cloe is een beetje introvert maar heeft een geweldig gevoel voor humor. Ze heeft zo haar nukken maar het is een schat van een meid. Net als Michelle Lang (foto 1) heeft ze ook van die sprekende ogen.
Modellen te kust en te keur
Naast personen die ik van nabij ken ben ik gewend overal waar ik kom mensen te fotograferen. In China is dat gelukkig nog wat makkelijker dan in Nederland. Vaak vinden ze het zelfs leuk om gekiekt te worden. Je vindt er vooral op het platteland nog veel authentieke, fotogenieke mensen. Doorgaans maak ik even een praatje en daarna een paar shots die ik ze meteen laat zien. Ze zijn dan aangenaam verrast en het ijs is gebroken zodat je 'echte' foto's kunt maken.
Model release
Let wel, de foto's behoren louter tot mijn prive archief en worden nimmer voor enig commercieel doel gebruikt. Zou je dat willen dan is een model release vereist en dient het model in kwestie ook een billijke vergoeding te ontvangen. Maar ja, ik zie me al in de zuidelijke Chinese Provincie Yunnan minoriteiten fotograferen met model release formulieren in mijn fototas. Die mensen krijgen letterlijk de schrik van hun leven. Dat heb ik dus maar wijselijk achterwege gelaten.
De kneep
Waar zit hem nou de keep van goede portretfotografie? Wel, in de eerste plaats moet je niet bang zijn om mensen te benaderen of te fotograferen. Het werkt als een spiegel: Ben jij enthousiast en goed gemutst dan werkt dat aanstekelijk en zijn zij het ook. Een beetje regie is belangrijk en daarnaast moet je snel kunnen improviseren. Zoek een goed achtergrondje en kijk waar het licht vandaan komt. En verder natuurlijk een geschikte lens en de juiste camera settings.
Maar even goed kun je in de studio het licht perfect uitbalanceren en heb je alle tijd om een serie te maken. Ondanks dat dit vaak prachtige portretten oplevert missen ze de spontaniteit van een paar rake gelegenheidshots. Ik zou zeggen, ga met deze stof lekker aan de slag en ik zie graag wat eruit komt rollen. Ennuuhhhh, mooie meisjes genoeg in Nederland..
 |
Over de auteur; Ton Vingerhoets |
